Dal uçlarında açan iri çiçekleriyle, bazen küçük topluluklar hâlinde, bazen de göz alabildiğince yayılan orman gülü...
Ülkemizde beş türü yetişen bu olağanüstü çiçek, Karadeniz sahillerindeki ormanlıklarda ya da ormanlık arasındaki açık alanlarda yetişiyor.
Sahile yakın yerlerde mayısın ilk günlerinde çiçek açmaya başlayan orman gülü, yüksekliğe bağlı olarak haziran sonuna kadar çiçek açmayı sürdürebilir.
San çiçekli olanı (Rhododendron luteum), yörede "zifin", mor çiçekli olanı (Rhododendron ponticum) ise "komar" adıyla bilinir. Zifin, yapraklarını kışın dökerken, komar, yaz kış bu elbiseleriyle yaşar.
Ormancılar tarafından pek sevilmeyen orman gülü, çabucak yayılarak kaplar etrafı ve diğer bitkilerin çoğalmasını engeller.
Bal üreticileri için de sorunlu bir bitkidir orman gülü. içerdiği bazı toksinler nedeniyle, bu çiçeklerden beslenen arıların ürettiği bal, zehirlenmeye yol açabiliyor. (Söylenceye göre, Rus işgali sırasında Trabzon yaylalarında yasayan yöre halkı, bu çiçeklerden üretilen balı -deli bal- belirli bölgelerde bırakarak Rus askerlerin yemesini sağlamış ve zehirlenen askerleri etkisiz hâle getirmistir.)Yöre halkının, yağmur sonrasında hayvanların bu çiçeğin altındaki otlara yaklaşmasına engel olduğu da bilinmektedir.
Kökeni Asya olan bu bitki ve akrabaları için "Rhododendronları Sevenler" adıyla çok sayıda dernek kurulmuştur Karadeniz insanının sevgisinden de nasiplenen bu bitki, sadece hoş çiçekleriyle değil, türkülere girerek de renklendirmistir hayatımızı.